Για να μπορώ να επιτρέπω τη ζωή,

πρέπει και να την εμπιστεύομαι.

Μα, εγώ έχω εμπιστοσύνη ότι όλα θα πάνε καλά, εμπιστεύομαι σου λέω το σύμπαν, τον Θεό, τον εαυτό μου, ότι όλα θα πάνε καλά, και όπως τα επιθυμώ, σε αυτό το καινούργιο μου βήμα, στη συνέντευξη για δουλειά, στη σχέση μου ή σε ένα πρόβλημα υγείας.

Φορώ λοιπόν, αυτό το είδος εμπιστοσύνης σαν φωτεινό χιτώνα και ανοίγω την πόρτα της ζωής μου.

Περπατώ στα σοκάκια της και έχω αυτή τη σιγουριά ότι όλα πραγματικά θα πάνε κατ'ευχήν, ακριβώς όπως εγώ τα φαντάζομαι, όπως εγώ τα θέλω, γιατί έχω κάνει τόση δουλειά με τον εαυτό μου, για να είμαι ο πραγματικός δημιουργός της ζωής μου.

Τα vision boards στους τοίχους μου τα είδες; Τα ημερολόγια μου; Τους στόχους μου;

Είμαι σίγουρη σου λέω !

Και όμως δε συμβαίνει αυτό που θέλω.

Δεν υλοποιούνται οι επιθυμίες μου, δε γίνεται αυτό που θέλω, και η εμπιστοσύνη μου πάει περίπατο.

Θα τα κάνω κομματάκια τα vision boards στο ορκίζομαι! Και μην ακούσω ότι δεν το πίστεψα αρκετά και δεν εμπιστεύθηκα .. άντε, γιατί έχουμε έτοιμες τις απαντήσεις όταν αφορά τους άλλους!

Αν θέλεις, κάνε τα κομματάκια, αλλά για έναν άλλο λόγο.

Γιατί τελικά, δεν ήταν εμπιστοσύνη αυτό.

Δε λέμε, "όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει;"

Ναι, είναι αλήθεια, γιατί αυτό που ονομάζουμε Θεός, σύμπαν, (επέτρεψε μου να το λέω ζωή) γνωρίζει τι είναι για μένα.

Γνωρίζει τι είναι πραγματικά για μένα και το γνωρίζει φυσικά πριν από μένα.

Αυτό που λέω Ζωή Σύμπαν Θεός που είναι τόσο μεγάλο, που ο νους δεν μπορεί να το χωρέσει.

Αυτό από το οποίο έχω φτιαχτεί, δημιουργηθεί, γνωρίζει καλύτερα από μένα πριν από μένα για μένα!

Αυτό που Είμαι ..

Αυτό το Φως γνωρίζει και υλοποιεί μέσα από μένα για μένα .. και αυτό το αντιλαμβάνομαι πάντα αργότερα..

Τι να κάνουμε, εδώ στην υλική πραγματικότητα ζούμε την αλήθεια μας με χρονοκαθυστέρηση.

Μου έχει συμβεί αρκετές φορές και θα συμβεί ξανά και ξανά, μέχρι να επιτρέψω την πραγματική εμπιστοσύνη.

Όχι απλώς να υπάρχει στο μυαλό μου, αλλά να είμαι αυτή η εμπιστοσύνη.

Μόνον έτσι εμπιστεύομαι τον εαυτό μου, και τον εμπιστεύομαι σε κάθε του "άγνωστο" βήμα.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα ξανακάνω σχέδια, πλάνα και όνειρα για τη ζωή που θέλω.

Ίσα ίσα, που τώρα μπορώ να κάνω ακόμη περισσότερα και να τα εμπλουτίζω και να ανοίγω το μυαλό μου και την καρδιά μου για το απρόσμενο, για την αλλαγή πλεύσης και πορείας.

Η πραγματική ατόφια εμπιστοσύνη στη ζωή είναι ενέργεια αρχέτυπη και είναι δική μου, ολοδική μου.

Είναι αυτή, που αναδύεται κάθε φορά που δεν πάνε τα πράγματα στην υλική πραγματικότητα όπως το έχω σχεδιάσει και όπως αναμένω να συμβούν.

Εκεί ακριβώς εμφανίζεται, είναι πάντα εκεί.

θα μου πεις πού είναι; Γιατί δεν τη βλέπω;

Εγώ, μόνο απογοήτευση αισθάνομαι σε τέτοιες στιγμές που όλα γίνονται αλλιώς, και καταστρέφονται τα όνειρα μου.

Περπατάω στην έρημο ..

Έχεις ακούσει φαντάζομαι ότι η ενέργεια δεν μπορεί ποτέ να καταστραφεί. Αλλάζει, μεταμορφώνεται, μετασχηματίζεται αλλά δεν καταστρέφεται. Κάποιες φορές αποδομείται σε χιλιάδες μικρά κομματάκια/κυματάκια για να γίνει κάτι άλλο..

Απογοήτευση νιώθω..

Απογοήτευση - Εμπιστοσύνη

Κλείσιμο - Άνοιγμα

Συρρίκνωση - Επέκταση

Δίπολα αντίθετα που ίσως να είναι ένα..

Απο-γοητεύομαι γιατί δεν ήρθαν τα πράγματα όπως τα θέλω!

Ok, πάμε να επιτρέψουμε να αλλάξει η ενέργεια;

Μην κλείνεις τα μάτια, κράτησε τα ανοιχτά, και νιώσε αυτή την απογοήτευση σε κάθε μόριο του κορμιού σου.

Δε θέλουμε να τη διώξουμε.. θέλουμε να τη δούμε.. να δούμε την αλήθεια της και το δώρο της που είναι κρυμμένο τόσο μα τόσο καλά.

Απο-γοητεύομαι.. χάνετε η γοητεία της υλικής πραγματικότητας..

Άλλα είχα σχεδιάσει με το μυαλό μου, και δεν ήρθαν όπως θα ήθελα..

Για πάμε να το νιώσουμε αυτό καλά-καλά ..

Μεγάλη από-δημιουργός η κυρία "απογοήτευση"! Όλα γκρεμίζονται ξαφνικά σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.

Τα όνειρά μου, τα σχέδιά μου για ένα συγκεκριμένο θέμα σπάνε σαν σαπουνόφουσκες στον αέρα.

Φτερά στον άνεμο, φρούδες ελπίδες..

Πάμε να το νιώσουμε αυτό.. νιώσε το όσο πιο καλά μπορείς, και συγχρόνως δες..

Δες, τι έχει μείνει μετά την εισβολή της απογοήτευσης μέσα σου ..

Δες, τι παστρικιά οικιακή βοηθός μπορεί να είναι αυτή η "κυρία" απογοήτευση.

Μπορείς να δεις;

Το πεδίο είναι πεντακάθαρο .. ο καμβάς της Ζωής σου.. πεντακάθαρος.

Τα τραπουλόχαρτα στο πάτωμα περιμένουν το χέρι σου για να στηθούν σε μία άλλη διάταξη/διάσταση.

Το σαπούνι είναι εκεί για καινούργιες σαπουνόφουσκες.

Και τα φτερά οδηγούνται ανάλαφρα στον άνεμο για καινούργιες περιοχές.

Οι ελπίδες σου, περιμένουν απλά να ενεργοποιηθούν/δημιουργηθούν ξανά ..

Η απογοήτευση έχει καθαρίσει το τοπίο, και εμπιστοσύνη μπορεί να αναδυθεί.

Μέσα από την απογοήτευση μπορεί να γεννηθεί αυτή η απέραντη εμπιστοσύνη.

Η εμπιστοσύνη του Είμαι. Η εμπιστοσύνη του εαυτού.

Μην ακούς λοιπόν όταν σου λένε: "μην απογοητεύεσαι όλα γίνονται για το ανώτερο καλό σου".

Έχουν δίκιο είναι αλήθεια αλλά όχι όλη η αλήθεια.

Να απογοητεύεσαι κάθε φορά που δεν έρχονται όπως επιθυμείς τα πράγματα, να απογοητεύεσαι και να νιώθεις την ενέργεια της απογοήτευσης όπως πραγματικά είναι σε όλο της το μεγαλείο!

Επιτρέπω να καταρρεύσει η "γοητεία" της υλικής πραγματικότητας όπως την είχα πλάσει με το νου μου γιατί δεν ήταν για μένα. Απλώς δεν ήταν για μένα. Απλώς ότι είχα σχεδιάσει, ότι ήθελα τόσο πολύ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου δεν ήταν για μένα!

Και το θέμα δεν είναι ότι υπάρχει κάτι καλύτερο για μένα εκεί έξω που περιμένει, αλλά ότι υπάρχει αυτό που είναι πραγματικά για μένα.

Ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο. Αυτό που είναι για μένα.

Χωρίς την απογοήτευση, χωρίς αυτή την παστρικιά κυρία μπορεί να μην δεις ποτέ την αλήθεια σου ..

να είσαι σε ένα ατελείωτο δρομολόγιο προσπάθειας κάνοντας κύκλους ουσιαστικά γύρω από τον εαυτό σου, και τα θέλω σου,

και να προσπαθείς ξανά και ξανά, τα ίδια και τα ίδια.

Μην ακούς λοιπόν όταν σου λένε: "μην το βάζεις κάτω, μην τα παρατάς" είναι αλήθεια αλλά όχι όλη η αλήθεια.

Αφήνω να πέσουν όλα κάτω.. αφήνομαι να απογοητευτώ από αυτό που νόμιζα ότι επιθυμεί ψυχή μου, γιατί απλά δεν ήταν η αλήθεια μου και βλέπω σιγά-σιγά να αναδύεται η εμπιστοσύνη στο άγνωστο στο καινούργιο σε αυτό που ούτε καν μπορώ να φανταστώ πόσο μάλλον να σχεδιάσω.. και είμαι ελεύθερη να ξαναπιάσω τα πινέλα μου από την αρχή και να δημιουργήσω να ξανά δημιουργήσω..

Μπορώ να αποδομώ, και να είμαι η εμπιστοσύνη του εαυτού.

Του ολόκληρου Εαυτού μου.

Επιτρέπω να γνωρίζω ότι η ανθρωπινότητα μου δεν γνωρίζει.. δεν μπορεί καν να φανταστεί..

ο νου μου δεν μπορεί να καταλάβει ..

Η ζωή γνωρίζει καλύτερα από μένα για μένα ..

γνωρίζω λοιπόν, ότι "δεν γνωρίζω".. και εμπιστεύομαι, γιατί η εμπιστοσύνη είμαι εγώ.