"Και μόλις η θύελλα κοπάσει, δε θα θυμάσαι πώς κατάφερες να τη διασχίσεις, πώς κατάφερες να επιζήσεις. Στην πραγματικότητα, δεν θα γνωρίζεις πως η θύελλα κόπασε. ΄Ένα όμως είναι βέβαιο. ΄Όταν βγεις από εκεί μέσα, δε θα είσαι το ίδιο άτομο με εκείνο που μπήκε. Περί αυτού πρόκειται.".

Χαρούκι Μουρακάμι : Ο Κάφκα στην ακτή ( ξανά :-) )

Για να μπορέσεις να επισκεφτείς τον πλανήτη Γη, πρέπει να γεννηθείς ως ένα ανθρώπινο παιδί.

Πρώτα θα πρέπει να μάθεις να χρησιμοποιείς το νέο σου σώμα, να κινείς τα χέρια και τα πόδια σου, να κρατιέσαι όρθιος.

Θα μάθεις να περπατάς και να τρέχεις, να χρησιμοποιείς τα χέρια σου, να βγάζεις ήχους και να σχηματίζεις λέξεις.

Σιγά σιγά θα μάθεις να φροντίζεις μόνος σου τον εαυτό σου.

Έχεις τόσα πολλά να μάθεις και τόσα πολλά να νιώσεις.

Ένα νεαρό κορίτσι μαζεύει τα πολύ μακριά γκρίζα μαλλιά μιας μεγαλύτερης γυναίκας, τα δένει σε ένα ψηλό κότσο και γελούν και οι δύο, πιθανώς με το αποτέλεσμα. Η συντονίστρια μπαίνει στη δράση παίρνοντας ένα μικρόφωνο, και καλωσορίζοντας τις γυναίκες αναφέρει μόνο το όνομα της και τον σκοπό της συνάντησης, που δεν είναι συγκεκριμένος, δεν έχει όνομα ή τίτλο και δεν ανήκει σε ένα πνευματικό μονοπάτι.

Μας καλεί να μπούμε σε κύκλο, είμαστε πολλές, πραγματικά πολλές και ο κύκλος δεν είναι τέλειος, έχει ένα ωοειδές σχήμα θυμίζει ωάριο. Λέμε μόνο το όνομα μας με τη σειρά, και όταν το μικρόφωνο φτάνει πάλι στη συντονίστρια, μας καλεί να τακτοποιηθούμε σε μια νέα διάταξη ανάλογα με τη βιολογική μας ηλικία. Από δεξιά της οι νεότερες μέχρι τη γηραιότερη να κλείνει τον κύκλο στα αριστερά της.

Αυτή η πνευματική σημασία επεκτείνεται σε ολόκληρη την περίοδο των Χριστουγέννων και σε ολόκληρη την περίοδο του χειμώνα. Η περίοδος των Χριστουγέννων είναι για το έτος ό,τι είναι το Σάββατο για την εβδομάδα, μια εποχή για πνευματικό στοχασμό και αναγέννηση.

Λέγεται ότι η νύχτα είναι η ημέρα της ψυχής.

Μου έχει συμβεί αρκετές φορές και θα συμβεί ξανά και ξανά, μέχρι να επιτρέψω την πραγματική εμπιστοσύνη.

Όχι απλώς να υπάρχει στο μυαλό μου, αλλά να είμαι αυτή η εμπιστοσύνη.

Μόνον έτσι εμπιστεύομαι τον εαυτό μου, και τον εμπιστεύομαι σε κάθε του "άγνωστο" βήμα.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα ξανακάνω σχέδια, πλάνα και όνειρα για τη ζωή που θέλω.

Ίσα ίσα, που τώρα μπορώ να κάνω ακόμη περισσότερα και να τα εμπλουτίζω και να ανοίγω το μυαλό μου και την καρδιά μου για το απρόσμενο, για την αλλαγή πλεύσης και πορείας.